Separado de Pontevedra pola ría e unido polas súas pontes, Poio parece a primeira vista unha prolongación da capital da provincia. Pero non o é. Enmarcado polas augas do Lérez e ría de Pontevedra, este belo concello combina a paisaxe mariñeira co rural e urbano.
O Mosteiro de San Xoán de Poio é sen dúbida un dos maiores atractivos deste municipio. O magnífico Claustro Procesional de corte renacentista con fermosas bóvedas estreladas, claves e ménsulas figuradas e fonte e o seu Claustro da Portería (Claustro das Laranxeiras), datado na primeira metade do s. XVIII, e a igrexa monástica ben pagan a visita.
O patrimonio rupestre é o contrapunto do patrimonio relixioso, e tamén e visita obrigada a Area Arqueolóxica da Caeira, un lugar onde atopamos máis dunha véntena de gravados e petróglifos, tes dos cales teñen a a distinción de Monumento Histórico Artístico: a Laxe do Xugo, a Laxe das Lebres e a Pedra Grande de Montecelo.
Pero Poio é tamén unha luxosa antesala á ruta turística das Rías Baixas. No Centro de Iniciativas Turísticas do Casal de Ferreirós, que, ademais de Oficina de Turismo, alberga o Centro de Interpretación Arqueolóxica, pódennos axudar a deseñar un percorrido polo Poio máis interesante. Comezamos, como non á beira de ría. Porque a súa costa é o seu principal atractivo. Vinte quilómetros de excelentes praias, algunhas conservan o aspecto máis natural, outras manteñen un xenuíno sabor mariñeiro.
A nosa primeira parada é en Lourido, case unida a Cabeceira, de feito teñen un aspecto moi similar. Moi diferente é a Praia de Campelo cun pequeno porto pesqueiro que está considerado o máis interior de ría de Pontevedra, e ten fama notable pola súa festa, a Festa da Ameixa.
Seguindo a liña costeira chegamos xa á xoia do municipio. Combarro é unha das vilas pesqueiras máis fermosas de Galicia, e foi declarada Conxunto de Interese Artístico e Pintoresco. A arquitectura popular e hórreos son o seu principal atractivo, hainos en cada recuncho. Ten máis de trinta só á beira do mar, ao longo do muro costeiro, e chámanos palleiras, porque os máis antigos cubríanse con palla.
Poio caracterízase por combinar os encantos da costa cos atractivos interiores. Así que convén achegarse a Samieira, onde as ruta dos muíños xunta esas as dúas caras.
Próxima ao monte está a parroquia de Raxó, aínda que esta destaca máis como centro de veraneo. Unha extensa praia, de augas tranquilas e azuis, con paisaxe mariñeiro, fan as delicias de todos os turistas.
Xiorto é unha praia en forma rectilínea, de area branca e fina. Inmersa nun ámbito semiurbano, áchase separada dá praia de Raxó por un breve sainte. Orientada cara ao sur, resgardada dous ventos, Xiorto é perfecta para recalar nun paseo pola ría de Pontevedra. E tamén está a Praia de Cabeceira con bandeira azul, unha praia en forma de media cuncha, de area branca e fina. Situada ás beiras dun bosque de piñeiros, está resgardada dous ventos, e ofrece augas tranquilas propicias para gozar do baño.
